Cristina Cazorla, nacida en Madrid en 1997, é bailarina, coreógrafa e directora artística, e se graduó como Premio Extraordinario da súa promoción de 2015 no Real Conservatorio Profesional de Danza Mariemma, para licenciarse no CSD María de Ávila en coreografía cinco anos despois. Vinculada desde as súas orixes á Escola Boleira estreou co Ballet Nacional de España espectáculos como Homenaxe a Antonio Ruiz Adoitar, e foi bailarina de compañías como Antonio Najarro Cía, Sara Cano, Sergio Bernal Dance Company, Aída Gómez, Antonio Márquez, entre outras, desenvolvendo roles como bailarina solista. Forma un dúo xunto ao guitarrista Álvaro Toscano no espectáculo ‘Escola Boleira e Guitarra Española’ sendo recoñecido pola crítica no Teatro da Maestranza de Sevilla.
Como coreógrafa, destacan os seus traballos ‘Orimel’, gañador do 2º Premio Coreografía Grupal no 28º Certame Coreográfico de Danza Española e Flamenco de Madrid, con Premio Bailarinas Sobresalientes ás tres mulleres do elenco e Mención Especial do Xurado “por visibilizar, recuperar e manter a técnica da linguaxe académica e as formas estilísticas que son características da Escola Boleira tradicional” en 2019; e ‘Lamentatio’, gañador do 1er Premio de Coreografía de Só e Premio Bailarina Sobresaliente en 2021 nos mesmos certames. Como intérprete, recibiu entre outros o Primeiro Premio de Danza Española no V Concurso de Danza Española e Flamenco de Almería en 2017 e o Premio de Danza Española no Concurso Ciudad de Castelló en 2015. En 2020 comeza a investigar sobre a evolución da Escola Boleira cara a movementos e músicas contemporáneas e crea, co compositor clásico contemporáneo Antonio Blanco Tejero, ‘Proserpina: Mundo, Inframundo, Mujer’ (2020). Tamén se desenvolve como docente de Escola Boleira en conservatorios nacionais e cursos de formación como Valencia En Danza ou Encontro cos Mestres.