MADRASTA DANCE
Portugal
The whales also fly
Nesta residencia, Madrasta Dance mergúllase na súa nova creación “The whales also fly” (As baleas tamén voan); un proxecto inspirado nunha conversación ao redor dos problemas do cambio climático, centrado no impacto que a actividade humana segue tendo na alteración de hábitats e ecosistemas. Esta exploración aborda como a contaminación acústica afecta gravemente e ameaza a vida mariña: os seus corpos, os seus medios de comunicación e, en última instancia, a súa supervivencia.
En formato de dúo, os artistas recorren a recordos persoais e documentos de arquivo, así como a datos científicos reais acerca das profundidades do océano. Sacando á superficie as sutilezas dos ruídos submarinos, o obxectivo é compoñer unha narrativa que abarque o visual, o sonoro e o corporal, e que nos alerte como humanos sobre a magnitude do problema e como podería resolverse: reducindo a velocidade.
«Unha solución proposta é minimizar o volume de decibeis que emiten os motores dos barcos, mentres que a nivel humano, esta peza déixanos coa vibración de vagar, e de darnos conta do atarefado que é o mundo e de como todo se empantana polo camiño. Escoitar, oír, experimentar e reinventar é a nosa forma de crear e tocar unha obra artística».
CLARA MARCHANA & LUIS FERNANDES
Madrasta Dance é unha compañía de danza cultural que nace en 2018 co fin de desenvolver proxectos nas áreas de creación artística, investigación, estudo e programación que buscan abrir diálogos e facer reflexións a través da danza e a súa intersección con outras artes escénicas.
Clara Marchana é Máster en Coreografía pola Codarts University of Arts, de Róterdan e a Fontys School of Fine Arts, de Tilburg. En 2020 obtivo unha bolsa de Artes no Estranxeiro (Artes Visuais e Escénicas) da Fundación Calouste Gulbenkian. É licenciada en Danza e Teatro pola Escola Superior de Dança de Lisboa e pola Escola Superior de Teatro e Cinema. Tamén realizou un curso profesional de Artes Circenses na Escola Profesional de Artes e Oficios do Espectáculo de Chapitô. Tamén realizou un Curso de Chi Kung Terapéutico, na Escola de Medicina Tradicional China de Lisboa, e está certificada co primeiro nivel de Danza Movemento Terapia por CINETICS.
É fundadora e directora artística da Associação Cultural e Companhia Madrasta Dance, onde traballa como coreógrafa e bailarina. Traballou con múltiples coreógrafos e directores, entre outros: Amélia Bentes, Pedro Ramos, Paula Pinto, Alexandra Battaglia, Miguel Moreira, Ko Murobushi, Yuko Kawamoto, Claudio Hochman, Maria Gil, Nuno Carinhas, Rogério de Carvalho, João Perry, Paulo Campos dous Reis, Mário Trigo e Rute Vitorino. Como coreógrafa, creou os sós Lost and Found (2013), Narrativa Interior (2016); Magner (2017), Ruído Branco (2018), Poros (2020), The Cave (2020), Body Lost (2021) e Seara (2022).
Como profesora de danza e teatro, impartiu clases en múltiples institucións, centros de arte e escolas de Portugal, e actualmente, insignia na Asociación de Danza de Leiria no Proxecto SOMA, danza inclusiva e movemento creativo, e como intérprete de danza na Compañía de Danza Corpo de Leiria no proxecto Maciço.
Luis Fernandes é músico independente con máis de 20 anos de experiencia e formou parte de proxectos musicais como Lupanar, Bicho de 7 Cabeças, Companhia de Música Experimental DOOLE, Desdobrável (colectivo de música improvisada), Orquestra de Percussão Tradicional Gigabombos, Cantos do Mar, Odedomindinho, Lisbon SoundPainting Orchestra. É fundador de CACO (A tradição ao improviso), froito do seu traballo de exploración de coleccións fonográficas, paisaxes sonoras e imaxes en movemento relacionadas co patrimonio inmaterial da humanidade. Desde 2001 crea música para as artes escénicas, especialmente a danza, xa sexa de orixe tradicional/folk mundial ou contemporánea, incluíndo a Compañía de Danza Amálgama, o proxecto Uxucalhos (Danza Tradicional Europea e Portuguesa), o Proxecto «Éhora», con participación no Festival Temp d’Image, o Proxecto Panda Pá, o Proxecto «Compota» de Sentidos Ilimitados, con dirección artística da bailarina e coreógrafa Paula Pinto, no espectáculo «PRETA» de Giovanni Lourenço, que foi exposta na Bienal de Arquitectura de Venecia en 2020, no acompañamento sonoro de clases de contacto de improvisación de danza con Pedro Paz & Irene Alvarez, nas creacións «Ruído Branco», «Poros», «The Cave», «Body Lost» e “Seara” da Compañía de Danza Madrasta de Clara Marchana, o proxecto de danza en solitario Dentro de Maria Fonseca, producido por Útero, o proxecto Poka Pokani de Margarida Botelho e o proxecto TinaTonaToa de Margarida Mestre, producido por Comédias do Minho.
