JAVIER MARTÍN
Galicia
Los actos de la inercia
O artista Javier Martín revisita a súa creación traballando en solitario no estudo e nun encontro multidisdiplinar no que participan as bailarinas Andrea Quintana, Nuria Sotelo e Sabela Mendoza, o poeta Jenaro Da Silva e as filósofas Rebeca Baceiredo e Brais Arribas. Ademais realiza un encontro aberto á comunidade para compartir o seu universo creativo e de pensamento.
O traballo “Los actos de la inercia” empeza nunha cámara anecoica na Facultade de Telecomunicacións de Vigo, na que Javier Martín entregouse á investigación e gravación de sons do interior do corpo en movemento, a través da concentración física que propón a cámara anecoica e empregando distintos elementos de rexistro. Un estudo das relacións entre texturas vibrátiles e a súa correlato anatómico como procedemento para construír unha nova coreografía. Un exercicio de afinación cinestésica.
Nesta residencia buscou traer a esencia desa experiencia e abordar o movemento e os seus arredores desde unha perspectiva de creación de coñecemento; analizando como iso pode levarnos a compartir pensamento, crítica e experiencia cada cal desde as súas investigacións e intereses, desde a propia práctica, sexa corporal, escrita, conceptual, etc, hibridaciones incluídas.
O artista pregúntase, entre outras cousas:
“Que tipo de materialidade posúe en por si o movemento -os graos do tremor ou as texturas-, e como traballamos a súa sensibilidade (a cinestesia)?
Como nola axenciamos para practicar e pensar co movemento? E desde aquí, que
obxectos/figuras/métodos empregamos para achegarnos ao movemento, para coñecelo e articulalo? Que realidades do social e o cultural poden complejizarse a través das disposicións do movemento?
Pregúntome se pode, a apertura ao característico ou particular do movemento e as súas texturas e resortes, resultar un limiar para procurar cambios no paradigma contemporáneo que compartimos (Thomas Kuhn definía paradigma como un universo de discursos).”
JAVIER MARTÍN
Javier Martín é coreógrafo e bailarin, e reside na Coruña. Combina a creación coreográfica e performativa coa escritura, a investigación e o desenvolvemento de conferencias e laboratorios. A súa práctica artística xira ao redor das artes do movemento desde un enfoque epistemológico e crítico, involucrándose no desenvolvemento dunha somateca, o arquivo corporal de formulacións cinéticos diversos.
Elabora texturas de movemento, materia vibrante, como dinámica para intervir e facer conscientes os procesos de subjetivación, interesado en destilar como se acumula a inercia nos nosos corpos. Sostén que a danza, como tecnoloxía da conciencia, é unha forma de elaborar o animal que somos.
Desde os seus inicios creou e presentou máis de 30 obras como ‘beltenebros (2025), ‘El punto impropio A/S/V’ (2023), ‘Figuras del umbral’ (2021), ‘Teorema’ (2020), ‘SOMA’ (2019) ou ‘método negro‘ (2018), bailando en España, Francia, Portugal, Rusia, Ucránia, México, Uruguai, Guatemala, Colombia e Tailandia.
Con formación científica e un interese particular pola filosofía, aborda a danza desde unha perspectiva transdisciplinar en relación con distintas artistas -como Haruna Takebe, Oleg Karavaychuk, Vertixe Sonora, Ana Vallés, Manolo Cremalleira, Leo López, Tono Mejuto, Masako Hattori, Adolfo García, Raissa Pomposo…-, abrindo a miúdo os seus procesos á comunidade, en procúraa dun corpo ampliado ou ácrata.
