ALICIA REIG & JOSÉ PIRES
España & Portugal





Dos peniques
A residencia nace como un espazo para explorar o movemento compartido entre José e Alicia. Orixinalmente a idea era centrarse no concepto de Casa como fogar, lugar físico e de vida, máis o rumbo da investigación terminounos atopando cunha práctica que se realizaba na Europa victoriana na que persoas de baixos recursos durmían en hospederías ou tabernas. O concepto era simple: en lugar dunha cama, atábase unha corda dun lado a outro da habitación. Os hóspedes pagaban dous peniques para poder apoiarse na corda e durmir inclinados, practicamente colgados.
A partir de aí a proposta abriuse a pola contra explorar a idea de “Non Casa”, de non lugar, de non ter un sitio onde parar a descansar… Non ter un espazo íntimo que habitar. Imaxinando así as posibles vidas das persoas que tiñan que recorrer a estes lugares, como sería o seu cotián e, sobre todo, que tipo de relacións poderían producirse nun espazo tan peculiar e tan extremadamente precario.
Estas ideas e conceptualizaciones fóronse envorcando en corpos resonantes, mediante música e palabras na súa sonoridade alleas, evocando unha sensación de estrañeza e desorientación.
“Eliximos focalizarnos no movemento físico de dous corpos cansos e combinamos esta procura desa determinada fisicalidad con outra moi diferente relacionada coa dureza dunha vida que só pode permitirse o descanso. Unha procura máis firme e cuadriculada que quizá podía pertencer máis ao ritmo interno mental tentando saír desa espiral.”
Logo de moito explorar a través de improvisacións, gardando fragmentos e diversos recursos, a peza empezou establecer estruturas e ordes e transformarse nunha composición que recollía e sostiña todo o que trataran de expresar e todo o que habían vivenciado desde o corpo durante a residencia.
O resultante foi unha peza curta e exploratoria que permanece aberta para un futuro crecemento.
ALICIA REIG & JOSÉ PIRES
Alicia Reig é bailarina de danza contemporánea e danza española, fórmase en Alacante, Madrid e Barcelona. Traballou con coreógraf@s como Roberto Olivan, Sol Picou, Asun Noales (proxecto Go-OD), Lucía Piquero, Dana Raz… Formou parte da compañía do IVC (Valencia), cía. Decembro dance Group (Malta), compañía Mediterráneo (Valencia), compañía Sol Picou (Barcelona) e máis. As súas creacións en solitario permitíronlle compartir o seu traballo en certames e festivais como: “Burgos-Nueva York”, Festival Masdanza, Solodos, Dansa Valencia, Corpo Romo, Abril en Danza, 15m2, Diálogos contemporáneos (festival DZM), Turba festival (Arxentina), o FIC etc. Recentemente o seu proxecto “Sostenidor” foi seleccionado para recibir o apoio “Impuls a la Dansa” do festival Dansa Valencia. Combina a súa vida artística coa formación realizando clases e talleres. Compartindo ademais procesos creativos para achegar a danza e os seus beneficios a diferentes colectivos.
José Pires é un actor e bailarín profesional de orixe portuguesa. Segue formándose constantemente desde 2019, terminando a súa licenciatura en teatro – Actuación na Escola Superior de Teatro e Cinema en 2022, e logo, pola súa conta, explorando outras visións teatrais, indo á escola de Mar Navarro para aprender a técnica Lecoq, así como tamén realizando algúns talleres de Teatro Butoh. No campo da danza, ten experiencia e técnica principalmente en danza contemporánea, Flying low e en contact improvisation dance. Recentemente como intérprete estivo no espectáculo “Acho que eram lágrimas” dirixido por Hugo Vasconcelos, «Black Box» dirixido por Maria Toscano a través de Teatro Corrente e “El público” dirixido por Abel Ferris.