A residencia artística da coreografía “Dos minutos en silencio” chega á Casa Vella grazas ao tecido de redes entre Sólodos danza en Rede, Iberescena, festival Danza Non Claustro e o Taller Nacional de Danza de Costa Rica co seu proxecto de bolsas RACE emerxente da lei de emerxencia e salvamento cultural.

A Casa Vella albergou aos bailaríns William Retana e Sharifa Karimah de Costa Rica durante unha semana onde os intérpretes profundaron intencións e imaxes dentro da súa coreografía a partir da experiencia viva de habitar o pobo de Allariz, Ourense, e sobre todo, o intercambio familiar e artístico que ofrece o espazo de creación. As fermosas paisaxes, as cores do atardecer, a diversidade de árbores froiteiras e o respiro de paz e calma contrastaba coa temática que propón a posta en escena que remite aos tempos complexos que atravesa a humanidade, como guerras, xenocidios, saturación de información, estrés e ansiedade. Devandito contraste trouxo á mesa a reflexión sobre o famoso “minuto de silencio” que se concede tradicionalmente para gardar condolencias, memoria e honra; e a partir de aí chegar ao pensamento que un minuto non basta para abarcar as complexidades do mundo actual por tanto convida a tomar dous minutos de silencio para observar, escoitar, e empatizar con todo o que pasa na mente individual e na contorna durante a pausa nun mundo que ao parecer élle imposible pausar.

“Para sorpresa nosa, a residencia transcendeu o artístico. O convivir familiar, o traballo na horta, a soberaranía alimentaria, o compartir durante as comidas, o intercambio cultural e interxeracional, as novas maternidades, nutriron a experiencia de valores humanos para a vida, os cales fortaleceron a idea de comunidade e as verdadedares motivacións que nos impulsan a seguir creando e sostendo espazos de respecto, tolerancia, empatía, gozo e arte. «Dos minutos en silencio» transformouse alí nun acto de comuñón, nunha pausa estendida onde o corpo, a paisaxe e a comunidade dialogaron con e sen palabras. Descubrimos que o silencio non é ausencia, senón espazo fértil para o encontro; que a danza pode ser unha forma de sementar vínculos e fortalecernos e amarnos como individuos.”